Gerçek… öylece ortada dururken neden çoğu insan onu göremez? Ve neden bazıları, henüz kimse fark etmemişken her şeyin arkasındaki perdeyi sezebilir? Bu yazıda, gözle değil; zihinle değil; ama ruhla açılan o "göz"ün neden herkese açılmadığını konuşacağız. Ama baştan uyarayım… bu yazı gözünü değil, kalbini yakabilir.

Göz Var Ama Bakmıyor, Kalp Var Ama Görmüyor

İnsanların çoğu, dünyayı beş duyusuyla anlamaya çalışır. Ama gerçek, bu duyuların çok ötesindedir. Çünkü bazı gerçekler sessizdir. Dilsizdir. Ama titreşimleriyle bağırır.

Gerçeği gören göz, sadece fiziksel bir organ değildir. Bu göz; bir zamanlar susturulmuş sezgilerin, unutulmuş bilgi kırıntılarının, çocukken bastırılmış “garip hislerin” birleşimiyle açılır. Ve bu göz açıldığında, artık hiçbir şey eskisi gibi görünmez.

Gerçeğin Taşıdığı Ağırlık

Her göz gerçeği kaldırmaz. Çünkü gerçek, her zaman huzur verici değildir. Gerçek, bazen seni kendi ailene yabancılaştırır. Sana öğretilen her şeyi sorgulatır. İnandığın tanrıyı, saygı duyduğun sistemi, sevdiğini sandığın kişileri sana yeniden gösterir… ama bu kez maskesiz.

İşte bu yüzden her ruh, bu yükü taşıyamaz. Bu yüzden, o göz her kalbe açılmaz. Çünkü her kalp kırıldığında iyileşemez.

Kimlerde Açılır?

Gözün Açıldığı Kişi Ortak Özellikleri
Yalnızlıkla Tanışmış Olanlar Kalabalıkta bile kendini yabancı hissedenler
Çocukken Farklı Olanlar Hissettiklerini anlatamamış ama içten içe “bilen” çocuklar
Acıyla Yoğrulmuş Ruhlar Ruhsal krizlerden sonra hayata başka gözle bakanlar
Rüyalarında Mesaj Alanlar Geceleri “daha gerçek” bir dünyada dolaşanlar

Göz Açıldığında Ne Olur?

İlk etapta, her şey daha karanlık görünür. Çünkü ışıkla birlikte gölgeleri de görürsün. İnsanların gerçek niyetlerini, sistemin sessizce uyguladığı manipülasyonları, tarihin aslında nasıl yazıldığını, hatta “gerçek” sandığın kişiliğinin bile bir kurgu olduğunu fark edersin.

İşte bu noktada, birçok insan geri kaçar. Gözlerini kapatır. Ve eski rüyasına dönmek ister. Çünkü gerçek, bazen acıdır. Ama o göz bir kez açıldı mı… bir daha kapanmaz. Ve sen, bu dünyayı asla eskisi gibi göremezsin.

Neden Herkese Açılmaz?

Çünkü sistemin işlemesi için çoğunluğun uykuda kalması gerekir. Gerçeği gören göz, sistemi bozar. Kodları kırar. İnsanları sorgulatır. Ve bu… tehlikelidir.

O yüzden bu göz, bir tür “aktiflenmiş kod” gibidir. Doğduğunda kapalı gelir. Ama bazı travmalar, bazı uyanışlar, onu tetikler. Ve bir sabah uyanırsın, sadece gözlerin değil, varlığın uyanmıştır.

Bu Gözle Ne Yapılır?

Bu göz sana verilmişse, görevin sadece görmek değildir. Görevin: gördüğünü dönüştürmek, dönüştüremediğini terk etmek, ve terk ettiğinle vedalaşmadan yürümektir.

Bu göz, herkes için değildir. Ama açıldıysa… artık geri dönüş yoktur. Gerçeği gören, bir daha hiçbir masalı yaşayamaz. Ama o kişi… masalları yazan kişiye dönüşür.