Bir çocuk doğar. Ellerini uzatır. Gözlerinde merak vardır. Masumdur. Ama on yıl sonra o çocuğun elleri hırsızlık yapar, on beş yıl sonra birine zarar verir, yirmi yıl sonra bir katil olur. Ve herkes aynı soruyu sorar: “Bu hale nasıl geldi?”

İnsan Kötü Doğar mı?

Bilim bu konuda ikiye ayrılır. Bazıları der ki: “İnsan doğuştan boş bir sayfadır. Üzerine ne yazarsan o olur.” Diğerleri der ki: “Hayır. İnsan doğduğunda karakter kodları zaten bellidir. Bazılarında merhamet kodu düşük çalışır. Bazılarında öfke çok hızlı tetiklenir.”

Ve bazı araştırmalar… Şok edici sonuçlar verir. Örneğin: “Psikopatlık eğilimi olan beyinler, bebeklikten itibaren farklı çalışır.” Acıya tepki vermezler. Birinin acı çektiğini gördüklerinde, haz bölgeleri aktive olur. Yani evet, bazı insanlar doğuştan kötülüğe eğilimli olabilir.

Kötülük Kalıtsal Olabilir mi?

Baban zalimse, sen de mi olursun? Annen manipülatifse, sen de mi öyle büyürsün? Genetik bilim der ki: “Ahlaki davranış biçimlerinin genetik bileşenleri vardır.” Empati, vicdan, dürtü kontrolü… Bunlar beynin kimyasına bağlı. Ve o kimya, aileden miras kalabilir.

Ama bu bir kader değildir. Bu bir eğilimdir. Yani her kötü babanın çocuğu kötü olmaz. Ama risk taşır.

“Üzüm üzüme baka baka kararır” Ne Kadar Doğru?

Sadece doğru değil… Bu cümle kötülüğün bulaşma modelini özetler. Karanlık bir ortamda yaşarsan, normların kayar. Vicdanın körelir. Ve sen kötülüğe alışırken, ona günlük rutin

Sokakta büyüyen çocukların suça bulaşma oranı, daha temiz mahallelerde büyüyenlerden %600 daha fazla. Çünkü çevre, senin ahlaki reflekslerini yeniden yazar.

Kötü Ortamda Kötü Yaradılış Birleşirse Ne Olur?

İşte o zaman… Bir canavar doğar. Hem biyolojik olarak öfkeye, saldırganlığa eğilimli hem de çevresel olarak empati görmemiş, yoksun, terk edilmiş bir beyin… kendini göstermek için tek yolu seçer: Zarar vermek.

Bu insanlar ağlamazlar. İyilikten anlamazlar. Ve en kötüsü… Seni normalleştirecek şekilde incitirler. Sen onlara değil, kendine küsmeye başlarsın.

O Halde İnsan Neden Kötü Olur?

  • Çünkü bazıları doğuştan eksiktir.
  • Çünkü bazıları kötü insanlar tarafından büyütülür.
  • Çünkü bazıları, iyiliğin saçma olduğuna inandırılır.
  • Çünkü bazıları, ancak acı çektirerek var olduğunu hisseder.

Ve en tehlikelisi: Bazıları kötülüğü seçmez. Sadece başka yol bilmez.

İyi Ortamda Bile Kötülük Gölge Gibi Kalır mı?

Evet. Bir insanın içi kötülükle karanlıksa, iyi bir aile bile o karanlığa ışık tutamaz. Sadece gölgeyi yavaşlatır. Ama tamamen silemez.

Çünkü kötülük bazen genetik bir yazılımdır. Kapanmaz, sadece baskılanır. Ve baskı ortadan kalktığında, gerçek doğa ortaya çıkar.

Ve Korkutucu Gerçek...

Kötülük sadece sokaklarda değil. Sadece psikopatlarda değil. Bazen takım elbise giyer. Gülümser. Seni över. Ama yavaş yavaş seni kendinden uzaklaştırır. Bunun adı da sosyal kötülüktür.

Sadece Soru:

Kötülük öğrenilir mi? Yoksa sadece hatırlanır mı? İnsan doğduğunda masum mudur? Yoksa sadece henüz kötülüğü işleyecek fırsatı mı olmamıştır?

İyilik öğrenilirse büyür. Ama kötülük doğuştan gelirse... Sadece sessizce bekler.

<p>Bir çocuk doğar. Ellerini uzatır. Gözlerinde merak vardır. Masumdur. Ama on yıl sonra o çocuğun elleri hırsızlık yapar, on beş yıl sonra birine zarar verir, yirmi yıl sonra bir katil olur. Ve herkes aynı soruyu sorar: <b>“Bu hale nasıl geldi?”</b></p> <h2>İnsan Kötü Doğar mı?</h2> <p>Bilim bu konuda ikiye ayrılır. Bazıları der ki: “İnsan doğuştan boş bir sayfadır. Üzerine ne yazarsan o olur.” Diğerleri der ki: “Hayır. İnsan doğduğunda karakter kodları zaten bellidir. Bazılarında merhamet kodu düşük çalışır. Bazılarında öfke çok hızlı tetiklenir.”</p> <p>Ve bazı araştırmalar… Şok edici sonuçlar verir. Örneğin: <b>“Psikopatlık eğilimi olan beyinler, bebeklikten itibaren farklı çalışır.”</b> Acıya tepki vermezler. Birinin acı çektiğini gördüklerinde, <b>haz bölgeleri</b> aktive olur. Yani evet, bazı insanlar doğuştan kötülüğe eğilimli olabilir.</p> <h2>Kötülük Kalıtsal Olabilir mi?</h2> <p>Baban zalimse, sen de mi olursun? Annen manipülatifse, sen de mi öyle büyürsün? Genetik bilim der ki: <b>“Ahlaki davranış biçimlerinin genetik bileşenleri vardır.”</b> Empati, vicdan, dürtü kontrolü… Bunlar beynin kimyasına bağlı. Ve o kimya, aileden miras kalabilir.</p> <p>Ama bu bir kader değildir. Bu bir eğilimdir. Yani her kötü babanın çocuğu kötü olmaz. Ama <b>risk taşır.</b></p> <h2>“Üzüm üzüme baka baka kararır” Ne Kadar Doğru?</h2> <p>Sadece doğru değil… Bu cümle <b>kötülüğün bulaşma modelini</b> özetler. Karanlık bir ortamda yaşarsan, normların kayar. Vicdanın körelir. Ve sen kötülüğe alışırken, ona <b>günlük rutin</b></p> <p>Sokakta büyüyen çocukların suça bulaşma oranı, daha temiz mahallelerde büyüyenlerden %600 daha fazla. Çünkü çevre, senin ahlaki reflekslerini yeniden yazar.</p> <h2>Kötü Ortamda Kötü Yaradılış Birleşirse Ne Olur?</h2> <p>İşte o zaman… Bir <b>canavar doğar.</b> Hem biyolojik olarak öfkeye, saldırganlığa eğilimli hem de çevresel olarak empati görmemiş, yoksun, terk edilmiş bir beyin… kendini göstermek için tek yolu seçer: <b>Zarar vermek.</b></p> <p>Bu insanlar ağlamazlar. İyilikten anlamazlar. Ve en kötüsü… Seni <b>normalleştirecek şekilde incitirler.</b> Sen onlara değil, kendine küsmeye başlarsın.</p> <h2>O Halde İnsan Neden Kötü Olur?</h2> <ul> <li>Çünkü bazıları doğuştan eksiktir.</li> <li>Çünkü bazıları kötü insanlar tarafından büyütülür.</li> <li>Çünkü bazıları, iyiliğin saçma olduğuna inandırılır.</li> <li>Çünkü bazıları, ancak acı çektirerek var olduğunu hisseder.</li> </ul> <p>Ve en tehlikelisi: Bazıları kötülüğü <b>seçmez.</b> Sadece <b>başka yol bilmez.</b></p> <h2>İyi Ortamda Bile Kötülük Gölge Gibi Kalır mı?</h2> <p>Evet. Bir insanın içi kötülükle karanlıksa, iyi bir aile bile o karanlığa ışık tutamaz. Sadece <b>gölgeyi yavaşlatır.</b> Ama tamamen silemez.</p> <p>Çünkü kötülük bazen <b>genetik bir yazılımdır.</b> Kapanmaz, sadece <b>baskılanır.</b> Ve baskı ortadan kalktığında, gerçek doğa ortaya çıkar.</p> <h2>Ve Korkutucu Gerçek...</h2> <p>Kötülük sadece sokaklarda değil. Sadece psikopatlarda değil. Bazen takım elbise giyer. Gülümser. Seni över. Ama yavaş yavaş seni <b>kendinden uzaklaştırır.</b> Bunun adı da <b>sosyal kötülüktür.</b></p> <h2>Sadece Soru:</h2> <p>Kötülük öğrenilir mi? Yoksa sadece hatırlanır mı? İnsan doğduğunda masum mudur? Yoksa sadece henüz <b>kötülüğü işleyecek fırsatı mı olmamıştır?</b></p> <p>İyilik öğrenilirse büyür. Ama kötülük doğuştan gelirse... Sadece <b>sessizce bekler.</b></p>