Bir yüzük takılır, bir masa kurulur, bir müzik çalar. Ve herkes gülümser. Ama sen o gülümsemenin altına hiç baktın mı? O kalabalık, alkışlar ve altınlar gerçekten seni mi kutluyor, yoksa sistemin güncel onay kodunu mu aktive ediyor?

Evlilik: Gerçekten Aşktan mı Doğar?

Birini sevdiğini hissedersin. Onunla zaman geçirmek, onunla yaşlanmak istersin. Bu doğal, insani, organik bir arzudur. Ama o noktada sistem devreye girer: “Bunu ancak resmiyete dökersen geçerlidir” der. Ve seni bir törene yönlendirir. Çünkü sistem, kaydı olmayan hiçbir bağı tanımaz.

Düğün Töreni: Ailelere mi, Devlete mi?

Düğün nedir? Gerçekten iki insanın birlikteliğinin kutlaması mı, yoksa toplumun bu ilişkiyi onaylama ritüeli mi? Ailelerin, akrabaların, hatta devletin gözlerinin önünde, “biz artık yasal bir bütünüz” deme zorunluluğu nereden gelir?

Çünkü eğer sistem dahil olmazsa, o ilişki görünmez sayılır. Ve evlilik, böylece bireysel değil; toplumsal bir projeye dönüşür.

Tablo: Evlilik Öncesi ve Sonrası

Durum Toplumun Algısı Sistemin Yorumu
Beraber yaşamak (evli değil) "Belirsizlik", "ciddiyetsizlik" Veri kaydı eksik, statü belirsiz
Resmi evlilik "Aile kurdu", "oturdu" Sisteme dahil edildi, tanımlandı
Düğün yapılmadan evlilik "Eksik kaldı", "ayıp oldu" Sembolik ritüel tamamlanmadı

Evlilik Birliği mi, Kurumsal Tanım mı?

Devlet neden nikah memuru gönderir? Aşkı mı onaylar? Hayır. Mülkiyeti, vergi sorumluluğunu, miras ilişkisini düzenler. Yani sistem için evlilik; aşk değil, düzen mekanizmasıdır. Senin birlikteliğin, ancak sisteme entegre edilirse “var” sayılır.

Ve düğün… Bir nevi kodlama törenidir. Bireyden, çiftliğe geçiş seremonisi. Sosyal medya çağında bu, görünürlük artışıyla birlikte “başarı göstergesi”ne dönüşür.

“Evlenmezsem Yarım mı Kalırım?” Algısı Nereden Geliyor?

Filmler, masallar, şarkılar… Hepsi aynı kodu işler: “Gerçek mutluluk evlilikle başlar.” Ama kimsenin sormadığı bir soru var: Evlilik olmadan da tamam olabilir misin? Bu soru rahatsız edici çünkü sistemin dışına çıkıyor.

Çünkü sistem, eksik hissettirmek zorundadır. Eksik hissedersen, tamamlanmak için onun yollarını ararsın. Ve işte o anda; resmiyet, tören, gelenek, sistem seni içine çeker.

Sevgi Evrenseldir, Evlilik Tanımlıdır

Aşk sınır tanımaz. Ama evlilik sınırlarla başlar: Yasalar, soyadları, aile yapısı, toplumsal statüler... Yani aşkın kaotik doğası, sistemin düzenli klasörlerine hapsedilir.

Ve sen bir gün uyanırsın… Eşin artık sadece sevdiğin biri değil; ortak hesap açtığın, vergi beyanı verdiğin, miras düzenlediğin, birlikte “tanımlandığın” bireydir.

“İyi Ki Evlenmişim” Demek mi, Yoksa İyi Ki Onaylandım mı?

Bu cümle aslında iki katmanlıdır. Üstte sevgi ve uyum vurgusu vardır. Ama altta başka bir şey söylenir: “Toplum tarafından kabul edildim. Artık statüm tamamlandı. Artık doğru yoldayım.”

Gerçek Soru Şu:

Eğer kimse seni izlemiyorsa, kimse kutlamıyorsa, hiçbir belge yoksa... Sadece ikiniz, bir odada, sadece göz göze duruyorsanız... Hâlâ evli sayılır mısınız?

İşte bu sorunun cevabı, sisteme mi, yoksa kendine mi ait olduğunu gösterir.

<p>Bir yüzük takılır, bir masa kurulur, bir müzik çalar. Ve herkes gülümser. Ama sen o gülümsemenin altına hiç baktın mı? O kalabalık, alkışlar ve altınlar gerçekten seni mi kutluyor, yoksa sistemin güncel onay kodunu mu aktive ediyor?</p> <h2>Evlilik: Gerçekten Aşktan mı Doğar?</h2> <p>Birini sevdiğini hissedersin. Onunla zaman geçirmek, onunla yaşlanmak istersin. Bu doğal, insani, organik bir arzudur. Ama o noktada sistem devreye girer: “Bunu ancak resmiyete dökersen geçerlidir” der. Ve seni bir törene yönlendirir. Çünkü sistem, kaydı olmayan hiçbir bağı tanımaz.</p> <h2>Düğün Töreni: Ailelere mi, Devlete mi?</h2> <p>Düğün nedir? Gerçekten iki insanın birlikteliğinin kutlaması mı, yoksa toplumun bu ilişkiyi onaylama ritüeli mi? Ailelerin, akrabaların, hatta devletin gözlerinin önünde, “biz artık yasal bir bütünüz” deme zorunluluğu nereden gelir?</p> <p>Çünkü eğer sistem dahil olmazsa, o ilişki görünmez sayılır. Ve evlilik, böylece bireysel değil; toplumsal bir projeye dönüşür.</p> <h2>Tablo: Evlilik Öncesi ve Sonrası</h2> <table border="1" cellpadding="8" cellspacing="0"> <tbody> <tr> <th>Durum</th> <th>Toplumun Algısı</th> <th>Sistemin Yorumu</th> </tr> <tr> <td>Beraber yaşamak (evli değil)</td> <td>"Belirsizlik", "ciddiyetsizlik"</td> <td>Veri kaydı eksik, statü belirsiz</td> </tr> <tr> <td>Resmi evlilik</td> <td>"Aile kurdu", "oturdu"</td> <td>Sisteme dahil edildi, tanımlandı</td> </tr> <tr> <td>Düğün yapılmadan evlilik</td> <td>"Eksik kaldı", "ayıp oldu"</td> <td>Sembolik ritüel tamamlanmadı</td> </tr> </tbody> </table> <h2>Evlilik Birliği mi, Kurumsal Tanım mı?</h2> <p>Devlet neden nikah memuru gönderir? Aşkı mı onaylar? Hayır. Mülkiyeti, vergi sorumluluğunu, miras ilişkisini düzenler. Yani sistem için evlilik; aşk değil, düzen mekanizmasıdır. Senin birlikteliğin, ancak sisteme entegre edilirse “var” sayılır.</p> <p>Ve düğün… Bir nevi kodlama törenidir. Bireyden, çiftliğe geçiş seremonisi. Sosyal medya çağında bu, görünürlük artışıyla birlikte “başarı göstergesi”ne dönüşür.</p> <h2>“Evlenmezsem Yarım mı Kalırım?” Algısı Nereden Geliyor?</h2> <p>Filmler, masallar, şarkılar… Hepsi aynı kodu işler: “Gerçek mutluluk evlilikle başlar.” Ama kimsenin sormadığı bir soru var: Evlilik olmadan da tamam olabilir misin? Bu soru rahatsız edici çünkü sistemin dışına çıkıyor.</p> <p>Çünkü sistem, eksik hissettirmek zorundadır. Eksik hissedersen, tamamlanmak için onun yollarını ararsın. Ve işte o anda; resmiyet, tören, gelenek, sistem seni içine çeker.</p> <h2>Sevgi Evrenseldir, Evlilik Tanımlıdır</h2> <p>Aşk sınır tanımaz. Ama evlilik sınırlarla başlar: Yasalar, soyadları, aile yapısı, toplumsal statüler... Yani aşkın kaotik doğası, sistemin düzenli klasörlerine hapsedilir.</p> <p>Ve sen bir gün uyanırsın… Eşin artık sadece sevdiğin biri değil; ortak hesap açtığın, vergi beyanı verdiğin, miras düzenlediğin, birlikte “tanımlandığın” bireydir.</p> <h2>“İyi Ki Evlenmişim” Demek mi, Yoksa İyi Ki Onaylandım mı?</h2> <p>Bu cümle aslında iki katmanlıdır. Üstte sevgi ve uyum vurgusu vardır. Ama altta başka bir şey söylenir: “Toplum tarafından kabul edildim. Artık statüm tamamlandı. Artık doğru yoldayım.”</p> <h2>Gerçek Soru Şu:</h2> <p>Eğer kimse seni izlemiyorsa, kimse kutlamıyorsa, hiçbir belge yoksa... Sadece ikiniz, bir odada, sadece göz göze duruyorsanız... Hâlâ evli sayılır mısınız?</p> <p>İşte bu sorunun cevabı, sisteme mi, yoksa kendine mi ait olduğunu gösterir.</p>